آب ارزشمندترین عطیه الهی و مهم ترین عامل تداوم حیات موجودات زنده و امروزه به همراه صنعت برق از ارکان اصلی توسعه پایدار به شمار می آید، به طوری که زندگی بدون وجود آب و برق متصور نیست و به هیج وجه امکان پذیر نمی باشد، بدیهی است که جزیره کیش نیز از این قاعده مستثنی نبوده و به منظور تامین آب و برق مردمان ساکن جزیره کیش و نیز هزاران مسافر و گردشگری که به این جزیره زیبا و رویایی سفر می کنند ، ضرورت داشته برنامه ریزی های اساسی صورت گیرد. برای دستیابی به این هدف از ابتدای امر، انجام یک سری اقدامات اولیه ضروری بوده که به برخی از این موارد اشاره می کنیم:

در سال 1347 با پیشنهاد دولت وقت، جزیره زیبا و مرجانی کیش به مساحت 4/90 کیلومتر مربع به عنوان یک بندر آزاد توریستی برگزیده شد و برای عدم رقابت سایر بنادر با آن، طرح بندر آزاد تجاری در سایر نواحی از دستور کار حذف شد و در سال 1349 با توجه به شرایط جغرافیایی و طبیعی جزیره کیش، به عنوان مرکز بین المللی توریستی و تجاری تغییر نام یافت.

پس از بررسی طرح های مختلف، تاسیس ارگانی به نام سازمان خدمات عمران کیش برای اداره جزیره به تصویب رسید و در سال 1351 سازمان عمران کیش با سرمایه ده میلیارد ریال (سرمایه گذاری اولیه توسط دولت وقت به میزان 80 درصد و بانک عمران به میزان 80 درصد و بانک عمران به میزان 20 درصد) شروع به فعالیت کردند. یک سال بعد در سال 1352 روستای ماشه در شمال شرقی جزیره که در واقع مرکز اداره جزیره بود، تخلیه و تخریب شد و اماکن پذیرایی، هتل شایان. بازاری به سبک فرانسوی ایجاد شد، به تبع آن عملیات احداث فرودگاه، تاسیسات آب شیرین کن و نیروگاه برق (از نوع دیزل) و..... به عنوان اولین تاسیسات زیر بنایی در جزیره کیش آغاز شد.

وضعیت تامین آب از سال 1356 تا سال 1369
سازمان عمران کیش در سال 1353 از طریق شرکت آب و برق منطقه ای هرمزگان اقدام به خرید چهار دستگاه آب شیرین کن هر یک به ظرفیت اسمی 2000 متر مکعب در روز از خارج نمود و عملا از سال 1355 اولین دستگاه خریداری شده نصب و بهره برداری از آن با ایجاد یک آبگیر موقت آغاز شد. پس از نصب سه دستگاه آب شیرین کن دیگر، مجددا در ابتدای سال 1357 دو دستگاه دیگر خریداری شد و در مجموع تعداد آب شیرین کن های خریداری شده به 6 دستگاه رسید ولی با آغاز انقلاب اسلامی و خروج کارشناسان خارجی از ایران یکی از 6 دستگاه اصلا به ایران منتقل نشد. جالب اینکه از 5 دستگاه وارد کشور شده تنها 2 دستگاه آن در مدار تولید قرار گرفت. با توجه به توسعه فعالیت های سازمان عمران کیش و عدم پاسخگویی به نیازهای وقت، راه اندازی و بهره برداری از این آب شیرین کن ها، با تاسیس شرکت آب و برق کیش در سال 1369، به این شرکت واگذار گردید.

وضعیت تاسیسات برق از سال 1356 تا سال 1369

در سال های اولیه هدف از احداث تمامی تاسیسات برق و دستگاه های آب شیرین کن در جزیره کیش، صرفاً خدمات رسانی به اماکن پذیرایی و تفریحی، هتل شایان و ستاد سازمان خدمات عمران کیش بود و تمامی هدف های دیگر تحت الشعاع آن قرار داشت، در سال 1355 سه دستگاه مولد دیزلی (ساخت شرکت مرلیس انگلستان) در مجموع به قدرت نامی 45/9 مگاوات خریداری و از طریق شرکت ماهیار در محل فعلی نصب و راه اندازی شد، سپس هفتم آبان ماه سال 1356 اولین نیروگاه برق دیزل در جزیره کیش به بهره برداری رسید. براساس توافق های به عمل آمده بین سازمان خدمات عمران کیش و وزارت آب و برق وقت، مقرر شد بهره برداری و نگهداری مجموعه نیروگاه دیزل به شرکت برق منطقه ای تهران واگذار شود.

نیروگاه دیزل مورد نظر در سال 1367 از نظر تعمیر و نگهداری در شرایط مناسبی قرار نداشت و قادر به تامین برق مورد نیاز ساکنان با توجه به ساخت و سازهای جدید نبود و خاموشی های مکرر و طولانی، مشکلاتی را برای ساکنان جزیره و مسافران مشتاق (به خصوص در ایام تابستان) به وجود آورده بود (تا آنجا که برخی از خانواده ها برای خنک کردن فرزندانشان از کولر خودرو استفاده می کردند). به همین دلیل، ابتدا تعمیرات اساسی روی نیروگاه قدیمی و دیزل ژنراتور، انجام شد و سپس در اوایل سال 1369 نسبت به خرید یک دستگاه دیزل ژنراتور به ظرفیت نامی سه مگاوات اقدام شد و در همان سال به بهره برداری رسید و توان تولید برق جزیره را به میزان 51/11 مگاوات افزایش داد.

فعالیت های شرکت آب و برق کیش پس از تاسیس ( سال 1369 ) 

با توجه به تغییر نگرش در نحوه بهره برداری از تاسیسات و امکانات در جزیره کیش و تسریع در محرومیت زدایی جزیره و به سامان رساندن طرح های گوناگون عمرانی در کیش، سازمان عمران کیش از سال 1365 با اخذ اختیارات بیشتر در اولین گام خود و به منظور تقسیم مسئولیت های توسعه کیش نسبت به تاسیسات چندین شرکت وابسته اقدام کرد، از این رو به منظور نظارت مستمر بر سرویس و نگهداری تاسیسات تولید، انتقال و توزیع آب و برق، شرکت آب و برق کیش با مشارکت وزارت نیرو به میزان 51 درصد سهام و سازمان منطقه آزاد کیش به میزان 49 درصد سهام تشکیل شد و در راستای نیل به اهداف فوق الذکر نسبت به تکمیل، احداث ابنیه و تاسیسات آن در محوطه ای به وسعت 10 هکتار اقدام کرد. 

احداث نیروگاه گازی 

از آنجا که توسعه جزیره کیش جز با ایجاد تاسیسات زیربنایی از جمله تامین آب و برق امکان پذیر نبود، از این رو پس از تاسیس شرکت آب و برق کیش در سال 1369، این شرکت در اولین گام، خرید دو دستگاه توربین گازی به قدرت مجموع MW75 را در دستور کار خود قرار داد.

این دو واحد توربین گازی هر یک به ظرفیت اسمی 5/37 مگاوات در سال 1371 به بهره برداری رسید و نیاز جزیره را تا سال 77 تامین کرد. با توجه به رشد مصرف برق، ظرفیت تولید برق و تامین انرژی الکتریکی مورد نیاز جزیره افزایش یافت، بنابراین وزارت نیرو در سال 1377 با انتقال یک دستگاه توربین گازی (F5) به ظرفیت نامی 25/42 مگاوات از نیروگاه گازی بوشهر به جزیره کیش موافقت کرد که اوایل سال 1378 به بهره برداری رسید. همچنین در اواخر سال 1381 یک دستگاه توربین گازی (AEG) با قدرت اسمی 5/23 مگاوات از نیروگاه گازی ری تهران به جزیره کیش انتقال یافت که اواسط سال 1382 به بهره برداری رسید و به این ترتیب قدرت نامی تولید برق از نیروگاه گازی به 125 مگاوات افزایش یافت و با توجه به ظرفیت تولید برق نیروگاه دیزل، قابلیت تولید نامی برق در هر دو نیروگاه دیزل و گازی در مجموع به 135 مگاوات رسیدودر سال های بعد نیز با نصب دو واحد گازی این میزان به مقدار 70 مگاوات نیز افزایش یافته است

پیش بینی می شود با توجه به روند رو به رشد همه جانبه جزیره کیش، انرژی مورد نیاز ساکنان این جزیره و بخش های مختلف از جمله ادارات، شرکت ها، بازارهای تجاری، اماکن سیاحتی و کارخانجات صنعتی در پایان دهه چهارم انقلاب اسلامی به حدود 250 مگاوات برسد که با توجه به برنامه ریزی انجام شده در خصوص احداث یک نیروگاه 90 مگاواتی توسط بخش خصوصی در جنوب جزیره کیش و پیگیری پروژه احداث خط دو مداره کابل دریایی و ارتباط شبکه برق جزیره با شبکه سراسری برق این امر محقق خواهد شد.